Als je iets eet begraaf je het in je wist Montaigne. We zijn kieskeurige begraafplaatsen, poepen en plassen uit wat we niet willen, ook gedachten. Regendruppels slaan neer en nemen wat het onderweg tegenkomt mee de grond in. De noodzaak af te voeren houdt niet op bij huid en lichaam, strekt zich uit tot huis, muren en het dak. Spullen het huis uitdragen voelt altijd goed. Het huis in minder, behalve planten, waarmee ik waarschijnlijk bedoel, onbegrijpelijke groene wezens om naar te kijken. Er wordt beweerd dat sjamanisme de eerste religie van de mensheid was, de oudste spirituele stroming op aarde, de moeder van alle geloven. Het is in elk geval een van de oudste vormen van natuurtraditie die op elk continent werd beleefd. Het sjamanisme gaat ervan uit dat alles wat bestaat: de mensen, de tweebenige dieren, de 4 benige, de gevleugelde, de zwemmers, de bomen, de planten, de winden, de stenen, de sterren, het universum, een eigen bewustzijn hebben en dusdanig bezield zijn dat alles met elkaar verbonden is. Ieder heeft zijn eigen energie, alles houdt elkaar in evenwicht. Dit zegt internet vandaag tegen me, het netwerk dat mijn geest verbindt met andere. Klinkt zo logisch, dit idee (noem je zoiets een idee?) spreekt mijn linkerhersenhelft aan. Het openbaart zich voortdurend. Een weetje: een sjamaan is ‘iemand die weet’. Wat weet hij? Ik weet dat kijken naar een koolmeesje dat een bad neemt in water goed voelt. De opsomming lezen voelt ook goed, de vierbenige, de gevleugelde, de zwemmers. Mensen die feitenvrij door het leven gaan weten niet wat ze missen. Elk feit is een manifestatie. IJs smelt. Kwaad bestaat. Myss zegt dat we, nadat we kernbommen hebben bedacht – een destructieve kracht zo groot dat we de aarde kunnen veranderen, wel the psychic era in moeten. Er is evenwicht mogelijk, en natuur zoekt altijd balans: wij moeten veranderen, opdat we die kracht niet gebruiken. Ik word altijd rustig als ik naar haar luister. Dat moet betekenen dat zij voor mij iemand is die weet.