Omdat internet gratis is (iemand zit aan een zwembad in Zuid-Frankrijk omdat hij verdient aan al dat gratis) een halve pagina Michel de Montaigne: β€˜Net zoals vogels soms graankorrels oppikken en die zonder ze te proeven in hun snavel meenemen om er hun jongen mee te voeden, zo pikken onze schoolfrikken kennis uit de boeken, enkel om die met een hoge borst op te hikken en prijs te geven aan de wind. Deze dwaasheid is verbazingwekkend goed op mijzelf van toepassing. Ik ga bij het schrijven van het grootste deel van mijn essays toch net zo te werk? Ik scharrel uit boeken de gezegdes bijeen die me aanstaan, niet om ze op te slaan, want opslagruimte heb ik niet, maar om ze over te hevelen naar mijn boek; en hier zijn ze, eerlijk gezegd, al evenmin van mij als op hun vindplaats. Wij kunnen, naar mijn mening, alleen maar wijs zijn in de kennis van het heden, niet in die van het verleden, en ook niet in die van de toekomst. Maar wat erger is, hun leerlingen en pupillen kunnen zich er evenmin mee voeden en laven. Zo gaat het weten van hand tot hand alleen maar om ermee te pronken en het te verdichten tot anekdotes, om er anderen mee te vermaken, als namaakgeld in gezelschapsspelen, waarmee je alleen maar kunt tellen, maar niets kopen kunt.’ – De Essays (Michel de Montaigne, 1580-1592) vertaald door Hans van Pinxteren

Vroeg of laat is internet je te slim af. Alles is voorlopig, alles moet je teruggeven, niks is van jou.