Je realiseert je dat er een jaar voorbij is en dat het cliché waar is dat het leven steeds sneller gaat als je ouder wordt en dat je geen straaljagerpiloot kunt worden of iets anders waarvoor de leeftijdsgrens 27 jaar is en dat je dus gebonden bent aan internet waar je kunt liegen over je leeftijd, maar dat dat je in problemen heeft gebracht bij flickr omdat door het opgeven van een valse geboortedatum je je forgotten password niet meer kon retrieven omdat je je valse geboortedatum natuurlijk niet onthoudt en dat je account amsterdam nu nooit meer geupdate zal worden, wat voor intensieve emailcommunicatie je ook hebt trachten te voeren met Yahoo om te bewijzen dat jij jij bent. Mijn straat! Mijn achterburen! Op mijn computer staan al die foto’s en nog meer! En dan kom je ‘s middags thuis met twaalf foto’s maar zonder feestvierders bij de discoballen want de lampen waren niet aan en dan denk je, er zijn nog altijd hyperlinks, eens kijken of mensen misschien eerder een feestje hebben gevierd (hoewel je dus inmiddels een grondige hekel aan flickr hebt gekregen), maar dan zie je ineens een voetbal in een boom op de foto en je vraagt je af of dat beeldrijm bedacht is door de ontwerper of door een voorbijganger op weg naar werk of huis, en waarom je het nu pas ziet.