WArd/waRD stond gisteren met Co(te)lette in het LAK-theater in Leiden.
God, ja, inderdaad, als je erop let, stort een man zich zodra de deur van de zaal opengaat naar beneden, de tribune af, om op rij 1, in het midden, een stoel te bezetten, daar waar Judit Ruiz Onandi haar hemdje uitdoet.
Performen is zoiets als zonder woorden zeggen ‘hier sta ik, dit is mijn lichaam, doe met me wat je wilt, kleed het desnoods met je ogen uit’.