‘Iedere bloem groeit in een gevangenis, ook de roos.’ – Dali.
Ik zou graag iets aan die zin toevoegen, iets met zwaartekracht en snor. Het heeft ermee te maken dat je water bij een bloeiende plant giet, niet bij een dode. Ik zou graag aan die zin toevoegen dat een zorgvuldig vormgegeven snor Dali’s gelijk bewijst – een gelijk dat verder gaat dan een roos, dan bloemen in het algemeen. Dat Dali zelf in de opsomming past. Ik zou Gertrude Stein er met de haren bijslepen. Haar rose is a rose is a rose verbinden aan Dali’s puntige snor. Hoe woorden knopjes zijn, hoe doornige taal je gevangen kan houden, net als een snor een man. Kortom, ik zou graag iets essayistisch doen. Lange, vetgemeste stukken schrijven. Maar het is hier kort. Een eerste zin onder de grond stoppen en dat iemand die leest in april moet voldoende zijn.