Ik ben geboeid door ontwerpfouten omdat het fouten zijn die vermeden hadden kunnen worden. Er is immers altijd een fase op papier – een schets op een servetje, op een bierviltje, in de computer – die vooraf gaat aan de daadwerkelijke productie in een fabriek. Zo bezit ik blauwe pantoffels waar het zachte aan de buitenkant zit. Iemand heeft dat bedacht. Juist omdat deze pantoffels geen enkele voor mij zinvolle functie vervullen beschouw ik ze als een symbool, een persoonlijke boodschap van degene die me deze pantoffels gaf: wees van buiten zacht en koesterend, denk niet na over het nut daarvan.