‘Seeing is contact and distance.’ Ik houd van aforismen zoals ik van een opgeruimde boekenkast houd. Iemand heeft iets gezien, en al lezende is het zo. Daarna het besef dat niets de werkelijkheid afdoende beschrijft. Zien is juist het overbruggen van afstand, en de afwezigheid van contact. Ik schrik elke keer van de korte duur van een gedachte, hoe, eenmaal gedacht, het tegendeel zich opdringt. Misschien omdat die relativiteit zo in tegenspraak lijkt met het bewaarvermogen van taal, dat zwart-op-witte, één van haar meest aantrekkelijke functies. Wraak van de sterfelijke hand (Wisława Szymborska). Denken moet steeds opnieuw.