You are the way you play. The court is life. – John McPhee
Iemand stuurt me Levels of the Game van John McPhee en ik denk, jee, dat kan ook, bij een tenniswedstrijd gaan zitten en een boek schrijven over twee mannen en een bal. En ik denk, jee, ik kan dat boek nu lezen. Dan mijn baan opzeggen. En dan bedenken: wie, wat, waar.
Ik ga ervan uit dat het leven het schrijven stuurt, en het te schrijvene het leven. Waarom gaf ze me die tip nu? Toeval? Ik hoop dat ik blijf geloven in het wortelige van de wortel die ik mezelf voorhoud. Vooruit schrijven, vooruit leven. Magisch denken, literatuurtje-voor-één.